کسب دکترای رشته مهندسی پلیمر-صنایع رنگ توسط آقای امیر رضوانی مقدم دانشجوی موسسه

۰۵ شهریور ۱۳۹۸ | ۱۲:۱۱ اخبـــار پژوهشگاه
تعداد بازدید:۱۴۶۲

آقای امیر رضوانی مقدم دفاع موفقیت آمیز از رساله دکتری تان را تبریک عرض نموده و برایتان در مراحل پیش روی زندگی، آرزوی موفقیت و سربلندی می نمائیم. 
عنوان پروژه : 
بررسی تأثیر نانو صفحات گرافن بر روی خواص الکترومغناطیسی پوشش‌های بر پایه اپوکسی؛
اساتید راهنما : 
پروفسور زهرا رنجبر، دکتر علی جاننثاری؛
چکیده:
در فاز اول این پروژه جهت بررسی خواص پراکنشی نانو صفحات گرافنی درون بستر اپوکسی و ارتباط آن با خواص الکتریکی و الکترومغناطیسی پوشش‌های نانو کامپوزیتی، دو نوع نانو صفحه اکسید گرافنی با تمرکز جایگیری گروه‌های اکسیژنی بر روی لبه و همچنین بر روی سطح صفحه‌ای گرافن سنتز شد. در فاز دوم پوشش‌های نانو کامپوزیتی بر پایه رزین اپوکسی آب‌پایه و نانو صفحات اکسید گرافنی ساخته شده و با استفاده از آزمون‌های رئولوژی، خواص پراکنشی و تشکیل شبکه فراگیر توسط نانو صفحات اکسید گرافنی درون بستر اپوکسی به شکل کامل مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین در ادامه به بررسی رسانایی الکتریکی پوشش‌های پلیمری پرداخته شده و نشان داده شد پس از احیای گرمایی در محل نانو صفحات اکسید گرافن در بستر اپوکسی، پوشش‌های حاوی گرافن با تمرکز جایگیری گروه‌های اکسیژنی بر روی سطح  دارای رسانایی الکتریکی بالاتری نسبت به پوشش‌های حاوی گرافن با تمرکز جایگیری گروه‌های اکسیژنی بر روی لبه بود که به طور مستقیم به بهبود تشکیل شبکه رسانا و پراکنش آن ارتباط داده شد. در فاز نهایی پروژه، خواص الکترومغناطیس نمونه‌های پوششی، مورد آزمون و بررسی قرارگرفته و ارتباطی بین خواص تشکیل شبکه منتج شده از آزمون‌های رئولوژی، بهبود رسانایی الکتریکی و خواص جذب امواج الکترومغناطیس برقرار گردید. در این قسمت نشان داده شد با استفاده از بهبود پراکنش نانو صفحات اکسید گرافنی، سطح مشترک بیشتری مابین صفحات گرافنی با بستر اپوکسی ایجاد میگردد که سبب افزایش پلاریزاسیون‌های بین سطحی ناشی از تجمع بارهای غیر ساکن گردیده و باعث بهبود خواص دی الکتریکی و همچنین خواص اتلاف موج الکترومغناطیس میشود. همچنین نشان داده شد پلاریزاسیون‌های دو قطبی ایجاد شده توسط گروههای اکسیژنی باقیمانده روی سطح گرافن باعث بهبود خواص دی الکتریکی و اتلافی موج الکترومغناطیس میگردد.
نتایج این تحقیق نشان داد بهبود خواص رسانایی الکتریکی، گذردهی الکتریکی و تراوایی مغناطیسی سبب رسیدن به خواص جذبی بالا گردید که در مقایسه با تحقیقات پیشین، داده‌های بسیار ارزشمندی می‌باشد که استفاده از پوشش‌های پلیمری با ضخامت پایین و کارایی بالا را در جهت جذب امواج الکتومغناطیس ممکن می‌سازد.