کسب دکترای رشته مهندسی رنگ – صنایع رنگ توسط آقای سید مجتبی کسائیان دانشجوی پژوهشگاه رنگ

آقای سید مجتبی کسائیان دفاع موفقیت آمیز از رساله دکتری تان را تبریک عرض نموده و برایتان در مراحل پیش روی زندگی، آرزوی موفقیت و سربلندی می نمائیم. 
عنوان رساله : سنتز و شناسایی و مطالعه رفتار خوردگی رنگدانه بر پایه اکسید گرافن اصلاح شده با بازدارنده های آلی - معدنی؛
اساتید راهنما: دکتر ابراهیم قاسمی، دکتر بهرام رمضان زاده؛
اساتید مشاور : دکتر محمد مهدویان؛
چکیده پروژه:

پوششهای خود ترمیم شونده نقش ویژه ای را در پیشگیری از خوردگی سازه های فلزی بر عهده دارند. در این زمینه به‌کارگیری حامل‌های بازدارنده خوردگی، می‌تواند حفاظت فعال و ویژگی خودترمیمی را برای پوشش فراهم سازد. در این پژوهش، سنتز، شناسایی و بررسی خواص بازدارندگی اکسید گرافن به عنوان نانوحامل‌ ترکیبات بازدارنده خوردگی مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای این هدف، تاثیر پارامترهای pH، زمان تماس ، دمای جذب و غلظت اکسید گرافن بر ظرفیت جذب بازدارنده معدنی و آلی از طریق بررسی سینتیک و ترمودینامیک جذب ، مورد مطالعه قرار گرفت.ساختارها با آزمون‌های XRD، RAMAN، FT-IR، FE-SEM, TGA و TEM و بازدارندگی خوردگی با آزمون EIS و آنالیز سطح بررسی گردید. نتایج نشان داد که جذب بازدارنده معدنی و آلی بر صفحات اکسید گرافن از ایزوترم لانگمویر پیروی می کند. همچنین، نتایج بیان نمود که pH جذب با تغییر میزان ظرفیت جذب بر روی صفحات اکسید گرافن بر عملکرد بازدارندگی خوردگی اثرگذار است. جذب بازدارنده معدنی در pH=8 و جذب بازدارنده آلی در pH=1 بیشترین ظرفیت جذب را حاصل می نماید.همچنین، مطالعات واجذب نشان داد که بیشترین واجذب بازدارنده معدنی در محیط های اسیدی غلیظ صورت می گیرد و سینتیک واجذب از مدل هیگوچی پیروی می کند. قرارگیری بازدارنده‌ها درون صفحات اکسید گرافن با آزمون‌های مختلف تایید گردید. عملکرد بازدارندگی خوردگی اکسید گرافن اصلاح شده با بازدارنده آلی و یا معدنی درون محلول % ۳/۵ کلرید سدیم و بر روی نمونه‌های فولادی با آزمون‌های الکتروشیمیایی و تجزیه و تحلیل سطح مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، عملکرد اکسید گرافن اصلاح شده با بازدارنده های خوردگی درون پوشش اپوکسی با روش‌های الکتروشیمیایی، SEM/EDS، مه‌نمکی و چسبندگی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج، عملکرد بهتر اکسید گرافن اصلاح شده با بازدارنده معدنی ( راندمان بازدارندگی ۸۱ درصد) در مقایسه با اکسید گرافن اصلاح شده با بازدارنده آلی ( راندمان بازدارندگی ۲۶ درصد) را نشان داد. در انتها، جذب همزمان بازدارنده آلی و معدنی در نسبتهای مولی مختلف برصفحات اکسید گرافن صورت گرفت و ساختار کمپلکسهای حاصله  با آزمون‌های مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس، عملکرد بازدارندگی خوردگی در فاز محلول و پوشش مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد وقتی بازدارنده های خوردگی آلی و معدنی به صورت ترکیب بر روی اکسید گرافن بارگذاری می شوند اثر هم افزایی بسیار خوبی را در محیط خورنده نشان می دهند که در حالت بهینه راندمان بازدارندگی ۹۱ درصد و پارامتر هم افزایی معادل با ۱.۵۵حاصل گردید. مطالعات الکتروشیمیایی به همراه آنالیز داخل خراش پوششهای اپوکسی حاوی اکسید گرافن اصلاح شده با بازدارنده های آلی-معدنی حاکی از برتری این سامانه به لحاظ حفاظت فعال/غیرفعال نسبت به سامانه های پوششی حاوی اکسید گرافن اصلاح شده با هریک از بازدارنده های گونه آلی یا معدنی بود.